De sportwereld als geheel profileert zich als een sector waarin verbinding en respect centraal staan. Sport wordt door beleidsmakers en burgers gezien als voorbeeld van ‘verbroedering’ en ‘integratie’. Maar behalve in positieve zin is sport ook in negatieve zin een ‘spiegel’ van de samenleving, met daarin ook de keerzijden van integratie en verbroedering, zoals racisme, homofobie, discriminatie en sociale uitsluiting.
De beleids- en onderzoeksaandacht voor (etnisch-raciale) integratie en uitsluiting is niet nieuw, maar staat al sinds de jaren negentig van de vorige eeuw op de beleidsagenda. De ondertekening van het Nationaal Sportakkoord in 2018 leidde via de deelakkoorden inclusie en diversiteit en positieve sportcultuur tot hernieuwde beleidsaandacht voor uitsluiting en discriminatie, onder meer naar huidskleur, afkomst, seksuele voorkeur en geslacht/genderidentiteit.
Het Mulier Instituut onderzoekt in hoeverre mechanismen van uitsluiting voorkomen in zowel de breedte– als professionele sport en in welke mate dit thema aandacht krijgt binnen sportbeleid van gemeenten, sportbonden en verenigingen. Deels richt dit onderzoek zich op het in beeld brengen van expliciete vormen van uitsluiting, zoals racistische spreekoren, maar deels ook op subtielere, impliciete (en soms onbewuste) vormen van uitsluiting (bv. ‘homograpjes’).
De meest recente publicaties zijn:
- Verkenning discriminatie en racisme in sport en cultuur (2023)
- Discriminatie in het voetbal. Een perspectief vanuit de arbitrage (2023)
- Opbrengstenrapportage OVIVI 2022
- Ervaren racisme en discriminatie onder profvoetballers (2022)
- Homo-acceptatie in het betaald mannenvoetbal (2021)
Zie ook het onderzoeksthema Diversiteit en Inclusie, met specifieke aandacht voor beperking en/of chronische aandoening, gender en seksuele voorkeur, sociaaleconomische status (SES) en armoede, migratieachtergrond en etniciteit, en ouderen.
Vind onze publicaties in de kennisbank