Ga naar de inhoud

Bundel verhalen toont ervaringen van jonge lhbti+-personen in de sport

De lhbti+-identiteit van jonge mensen (18 t/m 25 jaar) werkt op verschillende manieren door in hun ervaringen in de sport. Dat blijkt uit kwalitatief onderzoek van het Mulier Instituut onder 13 jonge lhbti+-personen. Hun verhalen zijn te lezen in een digitaal boek.

Regenboog track

Ieder een eigen (sport)verhaal

De verhalen beschrijven hun sportloopbaan, hun ervaringen als lhbti+-persoon in de sport en de persoonlijke betekenissen die sport voor hen heeft. Elke jongere heeft een eigen verhaal, maar de verhalen kennen ook overeenkomsten.

Sport heeft zowel positieve als negatieve betekenissen

Voor veel respondenten is sport van grote waarde. Bijvoorbeeld omdat sport voor hen fysiek en mentaal een uitlaatklep is. Sport kan hen bovendien helpen hun ‘ideale lichaam’ na te streven. Zo sportte Bob tot en met de middelbare school puur voor de lol:

‘Maar op een gegeven moment begon ik het wel meer te zien als een middel om mijn lichaam mannelijker eruit te kunnen laten zien.’

Bob (transgender man)

Tegelijkertijd zorgen bepaalde elementen van sport juist voor confrontatie en uitsluiting. Zoals de indeling in mannen en vrouwen, en trans- en homonegatief gedrag.

Zoektocht naar lhbti+-identiteit en de invloed op sport

Het ‘vinden’ en uitdragen van de eigen lhbti+-identiteit is vaak een langdurig en ingewikkeld proces. Want afwijken van de norm is niet makkelijk. Sommige respondenten kiezen ervoor om in de sport niet open te zijn over hun gender- en/of seksuele identiteit.

Voor transgender en non-binaire personen kan een transitie hun sportervaringen en -deelname extra belemmeren. Zij voelen zich bijvoorbeeld niet prettig in hun lichaam. Of ze voelen zich niet (meer) thuis in hun team:

‘Ik speel natuurlijk wel in een damesteam, dus op het moment dat ik op zaterdag in het veld stap, ben ik voor iedereen een vrouw. En dat vind ik heel logisch, maar wel ingewikkeld. Want dat is niet wie ik ben…’

Sem (non-binair)

Interviews en focusgroep

We hebben tien individuele interviews gehouden met jonge lhbti+-personen en één focusgroep georganiseerd met drie jonge transgender mannen. De respondenten identificeerden zich met verschillende lhbti+-identiteiten en doen verschillende sporten, op verschillende niveaus. Elke respondent heeft het eigen verhaal van tevoren gelezen en goedgekeurd.

Meer nieuws over dit thema

Kleine stapjes vooruit bij aanpak racisme en discriminatie

Discriminatie en racisme in de sport aanpakken blijft een lastige opgave. Gemaakte actieplannen, goede voornemens en harde afspraken leiden wel tot kleine stapjes vooruit. Dat blijkt uit onze Monitor OVIVI (Ons Voetbal Is Van Iedereen) en OCIVI (Onze Club Is Van Iedereen). 

Sport in eerste jaren als moeder extra lastig door verwachtingen rondom moederschap

Na de geboorte van een eerste kind hebben moeders minder vrije tijd. Dit komt mede door maatschappelijke verwachtingen. Dat maakt sporten extra lastig, ook voor sociaal bevoorrechte moeders met een sportief verleden.

Nationale sporthelden hebben beperkte maatschappelijke voorbeeldfunctie voor jongeren

Het sportbeleid zet in op het vergroten van de maatschappelijke betekenis van nationale sporthelden. Mede omdat sporthelden een belangrijke inspiratiebron voor jongeren kunnen zijn en een voorbeeldrol kunnen vervullen.