De invloed van de COVID-19-pandemie op ongelijkheid in sportgedrag en actieve leefstijl

In oktober 2020 startte het onderzoeksproject ‘Ongelijkheid in sport en bewegen onder COVID-19’. Het onderzoek – in samenwerking met de Radboud Universiteit – werd gefinancierd door ZonMw. De vraag die centraal stond: wat is de invloed van de COVID-19-pandemie op ongelijkheid in sportgedrag en actieve leefstijl?

Corona zorgde voor een toename van fysieke, mentale en sociale gezondheidsproblemen. Sport en bewegen bleken een goed medicijn, zo werd alom erkend. Maar de crisis en alle beperkende maatregelen leidden helaas tot een afname van sport- en beweegdeelname.

De landelijke overheid kwam met verschillende financieringsmogelijkheden om sport in te zetten als middel tegen bijvoorbeeld eenzaamheid. Om zo de negatieve gevolgen van de coronacrisis op de gezondheid te herstellen. In lokaal sportbeleid was er daardoor meer aandacht voor goede sportfaciliteiten in de openbare ruimte, meer ondersteuning van sportverenigingen en meer sportactiviteiten voor kinderen, jongeren en ouderen.

Wetenschappelijk artikel

Het Mulier Instituut deed hier aan het eind van de crisis onderzoek naar, collega’s Linda Ooms en Remco Hoekman schreven er een artikel over voor Taylor & Francis Group, een Britse uitgeverij van wetenschappelijke literatuur. Dat artikel verscheen in de zomer van 2024.

Ondanks de verschillende coronamaatregelen toonden lokale sportbeleidsmakers en uitvoerende buurtsportcoaches zich tijdens de crisis vindingrijk en flexibel. Maar dat leidt dan weer tot nieuwe vragen. Hoe duurzaam zijn de toen bedachte oplossingen? Hebben de beleidsmakers van die turbulente periode geleerd? Krijgen de goede ideeën van toen een vervolg in huidige lokale en nationale beleidsplannen?

Lees hier het artikel ‘Contextual drivers on local sport promotion policy: a Dutch case study on the relevance of the COVID-19 pandemic‘