Zeven mechanismen bevorderen de beweegvriendelijkheid van de leefomgeving

Op basis van een literatuurverkenning heeft het Mulier Instituut in kaart gebracht welke mechanismen van fysieke verandering van de leefomgeving inwerken op het beweeggedrag van volwassenen en ouderen. Er zijn zeven werkzame mechanismen geïdentificeerd:

1. Het fysieke ontwerp van de buitenruimte beïnvloedt gevoelens van sociale veiligheid.
2. Het fysieke ontwerp van de buitenruimte beïnvloedt gevoelens van fysieke veiligheid.
3. De aanwezigheid van infrastructuur voor actief transport stimuleert wandelen en fietsen, ook voor mensen met beperkingen.
4. Een goed ontsloten buurt met veel verbindingen met de wijder omgeving zorgt voor meer actief verplaatsingsgedrag, als de infrastructuur van goede kwaliteit is.
5. Esthetisch aangename omgevingen bevorderen gevoelens van veiligheid.
6. Beweegfaciliteiten zorgen voor meer beweeggedrag, mits gecombineerd met programmatisch aanbod.
7. Als meer mensen de buitenruimte gebruiken leidt dat tot positievere gevoelens van sociale veiligheid, waardoor weer meer mensen de buitenruimte gebruiken.

Deze bevindingen hebben een drietal beleidsimplicaties. Ten eerste hebben veiligheid en een beweegvriendelijke omgeving een wederkerige relatie. Enerzijds kan veiligheid een omgeving beweegvriendelijker maken, anderzijds wordt een omgeving als veiliger ervaren als meer mensen buiten actief zijn. Ten tweede is alleen het aanpassen van een fysieke omgeving vaak niet voldoende; er moet ook nagedacht worden over programmatisch aanbod, beheer en onderhoud. Ten derde is de beweegvriendelijke omgeving een interdisciplinaire aangelegenheid. Samenwerking met andere beleidsdomeinen is noodzakelijk om tot een beweegvriendelijke inrichting van de buitenruimte te komen.

Deze literatuurverkenning maakt onderdeel uit van de monitoring van de pijler Duurzame sportinfrastructuur van het Nationaal Sportakkoord. Klik hier voor het rapport.

Voor meer informatie neem contact op met Daniëlle Ruikes.