Nieuw onderzoek naar discriminatie en racisme in sport en cultuur
Het blijkt lastig om het onderwerp discriminatie en racisme op de agenda te krijgen in de sectoren sport en cultuur. Dat blijkt uit onderzoek voor de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme, uitgevoerd door het Verwey-Jonker Instituut in samenwerking met Movisie, het Mulier Instituut en LKCA.
Dat dit lastig is, heeft verschillende redenen:
- De sport- en cultuursector worden vaak gezien als verbindende sectoren. Men spreekt daardoor vaak over diversiteit en inclusie en minder over discriminatie, racisme en uitsluiting.
- Als deze thema’s wel op de agenda staan, is niet altijd duidelijk waar de verantwoordelijkheid ligt om discriminatie tegen te gaan. Dit komt mede doordat de sectoren erg groot zijn en voor een groot deel afhankelijk zijn van vrijwilligers.
- Het onderwerp is complex en zwaarmoedig.

Breed onderzoek naar discriminatie en racisme
Het onderzoek maakte deel uit van een breder verkennend onderzoek naar Discriminatie en Racisme in Nederland. Naast sport en cultuur is onderzoek gedaan naar discriminatie en racisme in de zorg en op de woningmarkt.
In het sport- en cultuurrapport hebben we per sector twee discriminatieproblemen onderzocht. Daarvoor hielden we interviews met betrokkenen. Voor sport ging het over de positie van lhbtiq+-personen binnen het voetbal en de etnische representatie binnen sportbesturen.
Probleem niet altijd gevoeld en herkend
De aandacht voor het tegengaan van discriminatie en racisme groeit, maar lang niet iedereen ervaart en herkent het als probleem. Het gebruik van ‘homo’ als scheldwoord (h)erkent bijvoorbeeld niet iedereen als vorm van uitsluiting. Ook de achterstandspositie van Nederlanders met een migratieachtergrond in kaderfuncties (h)erkent lang niet iedereen.
Tegelijk zijn er positieve ontwikkelingen zichtbaar. Bijvoorbeeld in het voetbal, waar de KNVB streefcijfers heeft opgesteld, onder meer voor het vergroten van de etnische diversiteit binnen de eigen organisatie.
Meer specifieke aandacht nodig
Er is binnen de sport en cultuur meer specifieke aandacht nodig voor het tegengaan van discriminatie en racisme. Daarbij moeten alle betrokkenen het gaan zien als uitgangspunt en niet als een taak ’voor erbij’.
Lees de volledige bevindingen in het rapport ‘Verkenning Discriminatie en Racisme in Sport en Cultuur’. Zie ook de deelrapporten ‘Zorg’ en ‘Wonen’. Daarnaast heeft de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme mede op basis van dit onderzoek een rapport geschreven over het belang van een structurele aanpak van discriminatie.
Meer nieuws over dit thema

Nieuwe meetmethode voor kernindicator ‘veilig voelen’ in sport
Het Mulier Instituut heeft de kernindicator ‘veilig voelen’ vernieuwd. De resultaten tonen dat veiligheid sterk verschilt per rol, context, leeftijd en sportfrequentie. Zo voelen vrijwilligers en bezoekers van betaald voetbal zich minder vaak veilig, terwijl wekelijkse sporters en ouderen zich vaker veilig voelen.

Drie kwart sporters voelt zich thuis in hun sportverband
Drie kwart van de sporters (73%) voelt zich thuis bij hun sportaanbieder. Iets meer dan de helft (56%) voelt zich verbonden met hun medesporters. Zich thuis en verbonden voelen in een sportverband zijn belangrijke factoren voor waarom mensen blijven sporten.

Ontmoetingen tussen sporters met en zonder verstandelijke beperking: waardevol, maar nog niet structureel
In 2024 ontmoetten sporters met en zonder verstandelijke beperking elkaar vaker bij de sportvereniging dan in 2020. Deze ontmoetingen lijken bij te dragen aan meer begrip en plezier bij de sporters. Maar deze ontmoetingen zijn meestal eenmalig, niet structureel.